112426029

Ξημέρωσε σήμερα...και πάλι ένιωσα να εγκαταλείπομαι από δύναμη. Λειψός από ψυχικό σθένος.
Φυσούσε δυνατά και έλπιζα να γινόταν θαύμα να με έπαιρνε ψηλά, να με ταλάντευε προς όλα τα σημεία του ορίζοντα...μήπως και ανακατευόταν ο εγκέφαλός μου.
Με την ελπίδα να συνέλθω.
Έχω έναν πόνο αριστερά, εδώ και μέρες. Γίνεται έντονος όταν καπνίζω το πρώτο της μέρας, όταν βίχω, όταν αναπνέω βαθιά, σαν διπλώνομαι να κοιμηθώ.
Και δεν ξέρω αν προτίθεμαι να κόψω την αγαπημένη μου συνήθεια για χάρη της υγείας, για μακροβιότητα...
Ευχή ή κατάρα; Όπως ζήσει κανείς, ανάλογα το λαμβάνει. Θέλω λίγα χρόνια ζωής, με δυνατές στιγμές. Κι όσο αντέξω. Μάλλον αποφάσισα...
Πάντα πίστευα πως τα μεγάλα προβλήματα απαιτούν ριζικές λύσεις.
Κάποια μεγάλα προβλήματα όμως εκλειπαρούν για ριζική αποχή απ' οποιαδήποτε δράση.
Μπορεί άραγε κανείς να απέχει από τα μεγάλα προβλήματα της ζωής του;
Νομίζω πως μπορει. Χειρότερα! Πολλές φορές το θέλει.
Κι εγώ θέλω ν' απέχω, να ξεμακρύνω απ'το οτιδήποτε. Κάποιες ώρες...πολύ έντονα.
Να φύγω χωρίς προορισμό, άσκοπα για πουθενά.
Άραγε τί να πάρω μαζί μου; Έρχεσαι;;;