Εγώ...;

Εγώ...;
Ταξιδεύοντας...

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

ΠΟΙΗΣΗ;;;

Α Π Ο Σ Τ Ρ Ο Φ Η

Στα όνειρα της ζωής μου
Συνάντησα χιλιάδες λύπες
Λίμνες θλίψης μ’ έπνιξαν
Καθώς έθεσα τα όριά μου
Πιάσε σφιχτά το χέρι μου και θα σου δείξω
Οδήγησε το μυαλό μου σ’ εκείνα τα χρόνια
Κυνήγησα τις αποδείξεις των δακρύων
Και θα σου πω μαυρισμένες ιστορίες
Εγκαταλελειμμένες εκτάσεις μερικών πλανητών
Ο κόκκινος συναγερμός ακόμη κρούει
Όπου τα τσακάλια ουρλιάζουν και τώρα
Χαμένες οάσεις στο βασίλειό σου
Άσε με χωρίς πνοή, μη δείξεις λύπηση
Δεν μ’ αγαπάω, με θέλω σοδομισμένο
Χτίσε μου φυλακή, δώσε μου ποινή
Ο ήλιος ματώνει, ακόμα πονάει
Τα υπάρχοντά μου είναι κάποια τραγούδια,
Λίγα χαμένα όνειρα
Και πολλά προβλήματα
Μαστίγωσε τα μάτια μου, άσε με τυφλό
Δεν θέλω να δω την αλήθεια τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: